Φορτίο...

Είναι κάποιες στιγμές που έρχονται στη ζωή σου
και νοιώθεις ότι κουβαλάς το πιο βαρύ, απ΄ όλους, φορτίο στις πλάτες...
Το μόνο που θες αυτές τις στιγμές,
είναι να μπεις στο πιο απόμακρο δωμάτιο της ψυχής σου,
εκεί όπου κανένας εξωτερικός θόρυβος δεν φτάνει,
όπου κανένας επισκέπτης δεν μπορεί να σε βρεί,
να κλείσεις την πόρτα, να σβήσεις το φως,
ν΄ ακουμπήσεις το φορτίο κάτω,
να λυγίσεις τα γόνατα, και ν΄ αφεθείς Στα Χέρια Του...
ν΄ ακουμπήσεις την καρδιά σου ενώπιόν Του...
και ν΄ αφήσεις τη σιωπή να μιλήσει...
ν΄ αφήσεις μια μελωδία μυστική να χαρίσει αυτές τις ώρες γαλήνη στη ψυχή,
το χάδι Του Κυρίου να της απαλύνει τον κάθε πόνο,
να της σηκώσει το κάθε φορτίο,
να της μιλήσει μυστικά και σιωπηλά,
να της χαρίσει φως ουράνιο,
και να της πει Το πιο Όμορφο Τραγούδι Τ΄ Ουρανού...
"Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς".

                                             αγνώστου γράψαντος