Bravissimo.

Πληθαίνουν οι αναφορές στον ιταλικό τύπο για τις νυχτερινές εξορμήσεις του Πάπα Φραγκίσκου. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τουλάχιστον για τρία βράδια, ο Πάπας Φραγκίσκος μαζί με τον 50χρονο αρχιεπίσκοπο Κόνραντ Κραγιέβσκι, μπαίνουν σε ένα άσπρο ΦΙΑΤ και περιφέρονται σε υποβαθμισμένες συνοικίες της Ρώμης.

Οι δύο άνδρες ψάχνουν για άστεγους και μετανάστες, μιλούν μαζί τους, τους εμψυχώνουν και τους δίνουν χρήματα. Το Βατικανό δεν επιβεβαιώνει τις εξορμήσεις αλληλεγγύης του Ποντίφικα, αλλά όταν ιταλική εφημεριδά ρώτησε τον Κραγιέβσκι αν τα βράδια τον συνοδεύει ο Πάπας, απάντησε: «μπορούμε παρακαλώ να περάσουμε στην επόμενη ερώτηση». Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Πάπας Φραγκίσκος έκανε ανάλογες νυχτερινές εξορμήσεις όταν ήταν αρχιεπίσκοπος του Μπουένος Άιρες.

Από τον ημερήσιο τύπο

20 μαθήματα από τα κατοικίδια.

1. Μην κάνετε πολλά πράγματα ταυτόχρονα
Όταν οι σκύλοι έχουν να κάνουν κάποια δουλειά της δίνουν την αμέριστη προσοχή τους. Φαίνεται ότι και οι άνθρωποι θα έπρεπε να κάνουν το ίδιο. Ερευνητές του Stanford υποστηρίζουν ότι η προσοχή και η μνήμη χωλαίνουν σε εκείνους που προσπαθούν να αποδώσουν γρήγορα στην εργασία τους κάνοντας πολλά πράγματα ταυτόχρονα, σε σύγκριση με εκείνους που επικεντρώνονται σε ένα πράγμα κάθε φορά. Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η υπάλληλοι τελικά χάνουν χρόνο όταν ασχολούνται με πολλά πράγματα ταυτόχρονα.



2. Πάρτε έναν υπνάκο
Ποτέ δε θα δείτε το κατοικίδιό σας να βγάζει όλη τη μέρα από το πρωί μέχρι το σούρουπο χωρίς να...

Η ιστορία του χάκερ Τιμ Μπέρνερς Λι.

Στις 12 Νοεμβρίου του 1990, ο επονομαζόμενος και «πατέρας» του Ίντερνετ Τιμ Μπέρνερς Λι ανακαλύπτει τον Παγκόσμιο Ιστό, γνωστότερο με τα αρχικά WWW, πάνω στον οποίο βασίζεται η λειτουργία του διαδικτύου.

Ο Τιμ Μπέρνερς Λι γεννήθηκε στο Λονδίνο στις 8 Ιουνίου 1955. Φοίτησε στο Queens College της Οξφόρδης. Εκεί κατασκεύασε τον πρώτο του υπολογιστή, με μόνα υλικά παλιά ηλεκτρονικά εξαρτήματα και ένα κολλητήρι.

Στο Πανεπιστήμιο, όπου σπούδασε Φυσική, συνελήφθη ως χάκερ με συνέπεια να αποκλειστεί από τη χρήση του πανεπιστημιακού υπολογιστή. Από την Οξφόρδη αποφοίτησε το 1976 και εργάστηκε σε επιχειρήσεις ως προγραμματιστής / σύμβουλος μέχρι το 1980, οπότε και μετακλήθηκε από το CERN, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Φυσικής Στοιχειωδών Σωματιδίων, ως Σύμβουλος Μηχανικός Προγραμματισμού. Εκεί επινόησε και το πρόγραμμα Enquire, τον πρόδρομο του Παγκόσμιου Ιστού, που τον βοηθούσε να παρακολουθεί τον τεράστιο αριθμό ερευνητών και προγραμμάτων (projects) του Ιδρύματος. Αυτό το πρόγραμμα ποτέ δε δόθηκε για χρήση στο κοινό.

Έφυγε από το CERN σε άλλες εργασίες, για να επιστρέψει εκεί το 1984 και να αναλάβει τα ...

Η πόρτα της καρδιάς.

Ένας ζωγράφος σχεδίασε έναν πίνακα. Τον ονόμασε «Η πόρτα της καρδιάς». Στην έκθεσή του ένας από τους προσκεκλημένους παρατήρησε : «Aπό την πόρτα λείπει το χερούλι». Ο ζωγράφος εξήγησε :

«Είναι γιατί η πόρτα της καρδιάς ανοίγει μόνο από μέσα»

Όχι τώρα πατέρα...

Κωσταλέξι.

Της Ιωάννας Μαρμπέα.

Τη στιγμή που η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα είναι στο έπακρο, τη στιγμή που οι οικογένειες έχουν μόνο ένα παιδί και πολύ το σκέφτονται για δεύτερο, λόγω των ισχυουσών κοινωνικοοικονομικών δεδομένων, κάποιοι άλλοι γονείς δίνουν τα παιδιά τους για υιοθεσία ή τα δωρίζουν γιατί δεν έχουν να τα αναθρέψουν. Και μέσα σε όλο αυτό τον πανικό τα φώτα της δημοσιότητας εστιάζονται στην κοινωνική κατηγορία των Ρομά.

Στερεοτυπικές αντιλήψεις και προκαταλήψεις γι αυτούς τους ανθρώπους τους παρουσιάζουν άκαρδους, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, ανεύθυνους, αμόρφωτους, εγκλωβισμένους στην δική τους κοινωνική κάστα.

Ασχολούνται με την κατηγορία των Ρομά αντί να εστιάζουν στην ουσία του προβλήματος που δεν είναι άλλη από το σεβασμό των παιδιών. Πόσο σεβόμαστε τα παιδιά και τους ίδιους μας τους εαυτούς από τη στιγμή που τα διαφοροποιούμε; Ποια είναι η δική μας κοινωνική...

ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΟΥΣΕΙΟ.

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ.

Επισκέφθηκα σήμερα το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, αλλά δεν το χάρηκα. Αντίθετα, σφίχτηκε η καρδιά μου.

Όλο αυτό το Μουσείο είναι ένα μεγάλο παράπονο.

Ένα μουσείο της απουσίας – κι όχι της παρουσίας. Τα εκθέματα που λείπουν έχουν εντονότερη παρουσία από εκείνα που υπάρχουν. Τα μεγάλα λευκά κενά, τα ψυχρά άσπρα τετράγωνα που, ενώ απεικονίζουν (έστω και σε αντίγραφο), δεν «γράφουν». Μένει μόνο η εικόνα του κενού.

Στους πρώτους ορόφους λειτουργεί σαν μουσείο. Ωραία εκθέματα, αρχαϊκά, κλασικά, ελληνιστικά ακόμα και ρωμαϊκά, σωστά τοποθετημένα και φωτισμένα, πλουτίζουν τα μάτια. Αλλά ο τελευταίος όροφος είναι σκέτη τραγωδία. Νεκροταφείο και μνημόσυνο απόντων...

Οι πεζοί περπατούν δίχως να δίνουν προσοχή.

Η Αθήνα πεθαίνει. Συγκλονιστικό άρθρο του συγγραφέα Πέτρου Μάρκαρη στην El Pais.

Η Αθήνα πεθαίνει, όχι από καρδιακή προσβολή αλλά από Αλτσχάιμερ. Η πόλη χάνει τη μνήμη της, δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της και έχει ολοένα και λιγότερη επαφή με τους ανθρώπους της. Η Αθήνα χάνει τα θεμέλια της ύπαρξής της. Αυτή η απώλεια μνήμης επηρεάζει κυρίως τις γειτονιές όπου ζούσε η μεσαία τάξη και οι μικροαστοί, γράφει ο συγγραφέας Πέτρος Μάρκαρης στην ισπανική εφημερίδαEl Pais.

«Το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα είναι αυτό της Πατησίων, μια από τις παλαιότερες περιοχές της Αθήνας. Άλλοτε η περιοχή έσφιζε από ζωή, αφού η μεσαία τάξη κατέκλιζε την αγορά. Σήμερα, μια στις δύο επιχειρήσεις έχουν κλείσει. Οι βιτρίνες καλύπτονται με χαρτιά κι αυτοκόλλητα ενοικιαστήρια και πωλητήρια διαμερισμάτων.

Οι πεζοί περπατούν δίχως να δίνουν προσοχή. Αν τους ρωτήσεις τι είδους επιχείρηση ήταν στο πλέον άδειο κατάστημα απαντούν με αμηχανία: "Ρουχισμού ίσως, ή υποδήματα". Μόνο και μόνο επειδή...