Ο Ντέμιαν Μπουκάι δεν ήταν πάντα ευτυχισμένος που είναι γιος του διάσημου αργεντινού ψυχιάτρου και συγγραφέα Χόρχε Μπουκάι. Τι κι αν ο πατέρας του έχει την ικανότητα να επηρεάζει χιλιάδες αναγνώστες ανά τον κόσμο γράφοντας για τους ατέλειωτους λαβυρίνθους της ανθρώπινης ψυχής και πώς μπορείς να βγεις σχετικά σώος μέσα από αυτούς; «Σε παλιότερες εποχές ήταν αυτονόητο να ακολουθήσεις τα χνάρια του πατέρα σου. Αν ήταν π.χ. δικηγόρος, θα γινόσουν κι εσύ δικηγόρος. Σήμερα ζούμε το ακριβώς αντίθετο. Αν κάνεις τη δουλειά του πατέρα σου, αυτομάτως σημαίνει ότι ζεις στη σκιά του, ότι δεν έχεις προσωπικό στόχο και προσωπικότητα. Εγώ όμως ήθελα να γίνω ψυχίατρος και χρειάστηκε να συμφιλιωθώ με αυτό. Πέρασα από διάφορες φάσεις για να συνειδητοποιήσω ότι είμαι γιος του πατέρα μου αλλά δεν είμαι μόνο αυτό. Όταν ήμουν μικρότερος, όλοι στο άκουσμα του ονόματός μου με ρωτούσαν "ααα, έχεις καμία συγγένεια με τον Χόρχε;". Και εγώ έλεγα: "Ναι, είναι μακρινός μου θείος"».
Όταν λοιπόν συμφιλιώθηκε με το ότι ήθελε να γίνει ψυχίατρος σαν τον πατέρα του, ο Ντέμιαν Μπουκάι σπούδασε Ιατρική στο
