"...Κάθε μέρα ο Θεός μας δίνει, μαζί με τον ήλιο, μια στιγμή κατά την οποία είναι δυνατό να αλλάξει το κάθε τι που μας κάνει δυστυχισμένους.
Κάθε μέρα προσποιούμαστε πως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει αυτή η στιγμή, κάνουμε πως πιστεύουμε ότι το σήμερα είναι ίδιο με το χθες και θα είναι ίδιο με το αύριο. Αλλά το όν που δίνει προσοχή στην ημέρα την οποία ζει ανακαλύπτει τη μαγική στιγμή...
...Η ευτυχία είναι καμιά φορά ευλογία αλλά πιο συχνά είναι μια κατάκτηση. Η μαγική στιγμή της ημέρας μας βοηθάει να αλλάξουμε, μας σπρώχνει σε αναζήτηση ονείρων. Θα υποφέρουμε, θα διασχίσουμε κακά περάσματα, αλλά όλες αυτές είναι μεταβατικές περίοδοι... Κι αργότερα θα μπορούμε να κοιτάζουμε πίσω με υπερηφάνεια και πίστη.
Δυστυχής αυτός που φοβάται να ριψοκινδυνεύει. Γιατί αυτός ίσως δεν θα απογοητευτεί ποτέ... δεν θα υποφέρει σαν αυτούς που έχουν να κυνηγήσουν κάποιο όνειρο.
Όταν όμως θα κοιτάξει πίσω, (γιατί πάντα κοιτάζουμε πίσω μας), θα ακούσει την καρδιά του να του λέει: "Τί έκανες τα θαύματα που έσπειρε ο Θεός στις μέρες σου; Τί έκανες τα τάλαντα που σου εμπιστεύτηκε ο Κύριος; Τα έθαψες βαθιά σε μια τρύπα γιατί φοβόσουν μη τα χάσεις; Τότε αυτό σου απόμεινε: η βεβαιότητα πως έχασες τη ζωή σου".
Δυστυχής αυτός που ακούει τούτα τα λόγια. Τότε θα πιστέψει στα θαύματα, αλλά οι μαγικές στιγμές της ύπαρξης θα έχουν περάσει αμετάκλητα..."
Αγνώστου γράψαντος
