Ως γνωστό ο Έζρα Πάουντ, ο οποίος θεωρείται από πολλούς ως ο μεγαλύτερος ποιητής του 20ου αιώνα, αφιέρωσε τη ζωή του μαχόμενος τα διεθνή παρασιτικά τοκογλυφικά κυκλώματα των τραπεζών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Το πιό κάτω δικό του ποίημα λοιπόν είναι ακριβώς αφιερωμένο στη τοκογλυφία.
Τ ο Γ ι ο υ ρ ο ύ σ ι τ η ς Τ ο κ ο γ λ υ φ ί α ς
(USURA)
Με την τοκογλυφία,
δεν φτιάχνουν σπίτια οι άνθρωποι γερά:
η κάθε πέτρα λαξεμένη και βαλμένη στη θέση της σωστά
να στρώσει απάνω ο σοβάς, να δέσει
ο σκελετός, να κάτσουν τα στολίδια.
Με την τοκογλυφία
δεν ζωγραφίζουν οι άνθρωποι
παράδεισους στις εκκλησίες
μετά βαΐων και κλάδων,
την παναγιά να δέχεται τον άγγελο εξ ουρανών
κι απάνω εκεί στο πρόχειρο μολύβωμα να λάμπει
το φωτοστέφανό της.
Με την τοκογλυφία
δεν αξιώνονται οι άνθρωποι Γκονζάγα,
κληρονόμους, παλλακίδες,
δεν φτιάχνονται οι εικόνες για νʼ αντέξουν
στον χρόνο και να μας αντέξουν
φτιάχνονται για να πουληθούν αμέσως
και πουλιούνται
Με την τοκογλυφία,
κρίμα μεγάλο κι άδικο ενάντια την φύση,
κάτι μπαγιάτικα αποφάγια το ψωμί σου
χάρτινο το ψωμί σου,
χωρίς το στάρι των βουνών και το σκληρό αλεύρι.
Με την τοκογλυφία χοντραίνει η μολυβιά.
Με την τοκογλυφία ξεχαλινώνονται οι γραμμές
κι οι άνθρωποι δεν βρίσκουν τόπο να φωλιάσουν.
Η πέτρα τρώει το λιθοξόο
κι ο αργαλειός τον υφαντή.
ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
δεν φτάνει το μαλλί στην αγορά
και δεν αφήνει κέρδος το κοπάδι με την τοκογλυφία.
Μάστιγα, μάστιγα μεγάλη αυτή η τοκογλυφία
στομώνει τη βελόνα στο χέρι της κυράς
και σταματά το ακούραστο αδράχτι.
Δεν γίνεται Πιέδρο Λομπάρδο
ούτε κρασί με την τοκογλυφία.
Ντούτσιο δεν γίνεται ούτε Πιέρ ντέλλα Φρανσέσκα
και Χουάν Μπελίν και Λα Καλούνια
ζωγραφιστή με την τοκογλυφία.
Αντζέλικο δεν γίνεται, δεν γίνεται Αμπρότζιο Πρέντις,
ούτε εκκλησία πέτρινη,
κι απάνω από την πύλη σμιλεμένο: Αγαπάτε Αλλήλους.
Άγιο Τρόφιμο… όχι, ασφαλώς, με την τοκογλυφία.
Και Άγιο Ιλαρίωνα… όχι, βεβαίως, με την τοκογλυφία.
Σκουριάζει η σμίλη με την τοκογλυφία.
Σκουριάζει η τέχνη κι ο τεχνίτης,
τρώει το νήμα ο αργαλειός,
κανείς δεν ξέρει πια να κάνει τα χρυσοκεντητά ,
έχει λεκέδες το γαλάζιο, σκορπίζεται το κρεμεζί,
Μέμλινκ δεν βρίσκει πια το σμαραγδί.
Έσφαξε η τοκογλυφία μες τη μήτρα το παιδί,
στόμωσε του νέου την ορμή,
την άνοια, την παράλυση έφερε στο κρεβάτι,
πήγε και ξάπλωσε ανάμεσα στη νύφη
και τον γαμπρό της
ΠΑΡΑΦΥΣΗ
Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα,
σερβίρουν πτώματα…
έτσι προστάζει η τοκογλυφία.
(USURA)
Με την τοκογλυφία,
δεν φτιάχνουν σπίτια οι άνθρωποι γερά:
η κάθε πέτρα λαξεμένη και βαλμένη στη θέση της σωστά
να στρώσει απάνω ο σοβάς, να δέσει
ο σκελετός, να κάτσουν τα στολίδια.
Με την τοκογλυφία
δεν ζωγραφίζουν οι άνθρωποι
παράδεισους στις εκκλησίες
μετά βαΐων και κλάδων,
την παναγιά να δέχεται τον άγγελο εξ ουρανών
κι απάνω εκεί στο πρόχειρο μολύβωμα να λάμπει
το φωτοστέφανό της.
Με την τοκογλυφία
δεν αξιώνονται οι άνθρωποι Γκονζάγα,
κληρονόμους, παλλακίδες,
δεν φτιάχνονται οι εικόνες για νʼ αντέξουν
στον χρόνο και να μας αντέξουν
φτιάχνονται για να πουληθούν αμέσως
και πουλιούνται
Με την τοκογλυφία,
κρίμα μεγάλο κι άδικο ενάντια την φύση,
κάτι μπαγιάτικα αποφάγια το ψωμί σου
χάρτινο το ψωμί σου,
χωρίς το στάρι των βουνών και το σκληρό αλεύρι.
Με την τοκογλυφία χοντραίνει η μολυβιά.
Με την τοκογλυφία ξεχαλινώνονται οι γραμμές
κι οι άνθρωποι δεν βρίσκουν τόπο να φωλιάσουν.
Η πέτρα τρώει το λιθοξόο
κι ο αργαλειός τον υφαντή.
ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
δεν φτάνει το μαλλί στην αγορά
και δεν αφήνει κέρδος το κοπάδι με την τοκογλυφία.
Μάστιγα, μάστιγα μεγάλη αυτή η τοκογλυφία
στομώνει τη βελόνα στο χέρι της κυράς
και σταματά το ακούραστο αδράχτι.
Δεν γίνεται Πιέδρο Λομπάρδο
ούτε κρασί με την τοκογλυφία.
Ντούτσιο δεν γίνεται ούτε Πιέρ ντέλλα Φρανσέσκα
και Χουάν Μπελίν και Λα Καλούνια
ζωγραφιστή με την τοκογλυφία.
Αντζέλικο δεν γίνεται, δεν γίνεται Αμπρότζιο Πρέντις,
ούτε εκκλησία πέτρινη,
κι απάνω από την πύλη σμιλεμένο: Αγαπάτε Αλλήλους.
Άγιο Τρόφιμο… όχι, ασφαλώς, με την τοκογλυφία.
Και Άγιο Ιλαρίωνα… όχι, βεβαίως, με την τοκογλυφία.
Σκουριάζει η σμίλη με την τοκογλυφία.
Σκουριάζει η τέχνη κι ο τεχνίτης,
τρώει το νήμα ο αργαλειός,
κανείς δεν ξέρει πια να κάνει τα χρυσοκεντητά ,
έχει λεκέδες το γαλάζιο, σκορπίζεται το κρεμεζί,
Μέμλινκ δεν βρίσκει πια το σμαραγδί.
Έσφαξε η τοκογλυφία μες τη μήτρα το παιδί,
στόμωσε του νέου την ορμή,
την άνοια, την παράλυση έφερε στο κρεβάτι,
πήγε και ξάπλωσε ανάμεσα στη νύφη
και τον γαμπρό της
ΠΑΡΑΦΥΣΗ
Έφεραν πόρνες στην Ελευσίνα,
σερβίρουν πτώματα…
έτσι προστάζει η τοκογλυφία.
Σημείωση του ποιητή.
Usura (Τοκογλυφία) = επιβάρυνση για την χρήση αγοραστικής ισχύος, επιβαλλόμενη αδιαφορώντας για την παραγωγή, συχνά αδιαφορώντας για τις δυνατότητες παραγωγής. (εξού η αποτυχία της Τράπεζας των Μεδίκων).
Usura (Τοκογλυφία) = επιβάρυνση για την χρήση αγοραστικής ισχύος, επιβαλλόμενη αδιαφορώντας για την παραγωγή, συχνά αδιαφορώντας για τις δυνατότητες παραγωγής. (εξού η αποτυχία της Τράπεζας των Μεδίκων).
Σημείωση
«Ο Γκονζάγα με τους διαδόχους και τις παλλακίδες του» αναφέρεται σε αριστουργηματική νωπογραφία του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης Αντρέα Μαντένια (1431-1506), ο Πιέτρο Λομπάρδο (1435-1515) ήταν Ιταλός αρχιτέκτων και γλύπτης γνωστός για τον τάφο του Δάντη στη Ραβέννα, ο Πιέρ ντέλλα Φραντσέσκα (1420-1492) ήταν Ιταλός ζωγράφος από την Ουμβρία, η «Συκοφαντία» είναι πίνακας του Ιταλού ζωγράφου Σάντρο Μποτιτσέλι (1444-1510), ο Φρα Αντζέλικο γνωστός και ως Τζιοβάνι ντι Φιέζολε (1387-1455) ήταν Ιταλός ζωγράφος από την Φλωρεντία, ο Αμπρότζιο ντε Πρέντις (1455-1508) ήταν Ιταλός ζωγράφος από το Μιλάνο γνωστός για τις προσωπογραφίες και τις μινιατούρες του, ενώ ο Χανς Μέμλινκ (1430-1495) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος γνωστός για τα θρησκευτικά του θέματα και τις προσωπογραφίες του. Οι Σαίντ Τροφίμ (Άγιος Τρόφιμος) και Σαίντ Ιλαίρ (Άγιος Ιλαρίων) είναι γνωστές περίτεχνες εκκλησίες στην Αρλ και το Πουατιέ της Γαλλίας αντιστοίχως.
«Ο Γκονζάγα με τους διαδόχους και τις παλλακίδες του» αναφέρεται σε αριστουργηματική νωπογραφία του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης Αντρέα Μαντένια (1431-1506), ο Πιέτρο Λομπάρδο (1435-1515) ήταν Ιταλός αρχιτέκτων και γλύπτης γνωστός για τον τάφο του Δάντη στη Ραβέννα, ο Πιέρ ντέλλα Φραντσέσκα (1420-1492) ήταν Ιταλός ζωγράφος από την Ουμβρία, η «Συκοφαντία» είναι πίνακας του Ιταλού ζωγράφου Σάντρο Μποτιτσέλι (1444-1510), ο Φρα Αντζέλικο γνωστός και ως Τζιοβάνι ντι Φιέζολε (1387-1455) ήταν Ιταλός ζωγράφος από την Φλωρεντία, ο Αμπρότζιο ντε Πρέντις (1455-1508) ήταν Ιταλός ζωγράφος από το Μιλάνο γνωστός για τις προσωπογραφίες και τις μινιατούρες του, ενώ ο Χανς Μέμλινκ (1430-1495) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος γνωστός για τα θρησκευτικά του θέματα και τις προσωπογραφίες του. Οι Σαίντ Τροφίμ (Άγιος Τρόφιμος) και Σαίντ Ιλαίρ (Άγιος Ιλαρίων) είναι γνωστές περίτεχνες εκκλησίες στην Αρλ και το Πουατιέ της Γαλλίας αντιστοίχως.